Peranan Bahasa Melayu Sebagai Bahasa Kebangsaan Dalam Perlembagaan Malaysia
Kedudukan bahasa melayu telah termaktub dalam perkara 152 perlembagaan persekutuan yang memperuntukkan bahasa melayu mestilah digunakan untuk maksud maksud rasmi bahasa melayu digunakan secara meluas bagi tujuan rasmi seperti mesyuarat surat menyurat perundangan dan kehakiman di negeri negeri melayu tidak bersekutu jabatan polis dan sebagainya sebelum perang dunia kedua bahasa.
Peranan bahasa melayu sebagai bahasa kebangsaan dalam perlembagaan malaysia. Sebagai contoh walaupon perlembagaan memperuntukkan agama islam sebagai persekutuan rasmi negara dalam bahagiam 1 pekara 3 1 tetapi agama lain juga bebas di amalkan di malaysia. Rahsia bahasa melayu tetap diyakini sebagai bahasa kebangsaan dan bahasa perpaduan hingga kini ialah kerana jaminan yang diberikan dalam perlembagaan malaysia yang telah menyebutkan bahawa bahasa bahasa lain masih boleh digunakan. Perkara ini termaktub dalam perkara 152 1. Bahasa melayu sebagai bahasa kebangsaan yang disentuh dalam perkara 152.
Kepentingan inilah bahasa melayu dikodifikasikan dalam perlembagaan malaysia perkara 152 sebagai bahasa kebangsaan dan bahasa rasmi negara. Dalam konteks masyarakat majmuk kelihatan sukar untuk setiap etnik berkompromi dalam hal budaya dan agama kerana ia amat sensitif. Perkara 152 perlembagaan malaysia memperuntukkan bahasa kebangsaan di malaysia ialah bahasa melayu kedudukan bahasa melayu sebagai bahasa kebangsaan bagaimanapun tidak menafikan kedudukan dan hak bahasa lain untuk digunakan dipelajari dan dikembangkan sekalipun dengan menggunakan dana awam. Perkara 152 perlembagaan persekutuan telah memainkan peranan penting menjadikan bahasa melayu sebagai asas pembinaan negara.
Justeru berbanggalah menjadi warga negara malaysia karena memiliki bahasa sendiri iaitu bahasa melayu mampu mendukung budaya bangsa berkembang seiring dengan perkembangan ilmu pengetahuan. Maka hanya bahasa yang boleh dikompromi untuk dikongsi bersama iaitu bahasa melayu sebagai alat penyatuan etnik di malaysia. Keadaan ini menjadikan bahasa melayu akan terus dihormati dan tidak akan disaingi oleh bahasa bahasa lain. Kewujudan perlembagaan dari segi sejarah bedasarkan tolak ansur antara kaum dalam beberapa pekara seperti hak istimewa orang melayu bahasa melayu agama islam dan lain lain lagi.
Langkah bahasa melayu sebagai bahasa pengantar ilmu disarankan dalam laporan razak 1996 dan kemudian diperkuat dalam laporan abdul rahman talib 1960. Apabila malaysia mencapai kemerdekaan soal kedudukan bahasa melayu sebagai bahasa pengantar ilmu menjadi salah satu keutamaan dalam dasar pendidikan kebangsaan. Bahasa malaysia adalah sebuah bentuk standard bahasa melayu yang dipiawaikan mengikut tetapan daripada dewan bahasa dan pustaka sebagai bahasa kebangsaan negara malaysia. Berjaya mencapai tahap kegemilangan hasil daripada peranan kedinamikan bahasa melayu sebagai medium komunikasi yang utama.
Pada tahun 2007 kerajaan malaysia telah membuat keputusan untuk menukarkan penggunaan bahasa melayu kepada bahasa malaysia bagi menanam semangat perpaduan dalam kalangan rakyat malaysia yang berbilang kaum.